اعمال ما، همیشه رساتر از کلماتند. مثلاً تبسم شما به طرف مقابلتان میگوید: “من دوستت دارم، تو مرا خوشحال میکنی، از ملاقاتت خوشحالم.” تبسم خرجی ندارد، ولی چیزهای بسیاری میآفریند. لبخند بدون اینکه دهندهاش را فقیر کند، گیرنده اش را ثروتمند میکند.
تبسم،
یک لحظه بیشتر پایدار نیست، ولی گاهی خاطرهاش تا ابد باقی میماند.
هیچکس آنقدر غنی نیست که نیازی به تبسم نداشته باشد و هیچکس آنقدر فقیر
نیست که از عهده بخشش یک تبسم برنیاید.